به گزارش پایگاه خبری تحلیلی《 سهیلسنقر》؛ وبه نقل از خبرگزاری مهر،امروز توانایی موشکی ایران یک بخش کلیدی و راهبردی از توان نظامی و دفاعی کشورمان است و با توجه به دشمنان منطقهای و جهانی و البته تحریمهای شدید در همه عرصهها به ویژه حوزه نظامی که در جنگ تحمیلی به خوبی برای ملت ما مشخص شد در حالی که رژیم بعث عراق پیشرفتهترین تجهیزات را به راحتی تهیه میکرد، ایران در تهیه ابتداییترین نیازهای دفاعی خود هم با مسایل و مشکلات فراوانی روبرو بود که بارها توسط مسؤولان گفته شده است، اهمیت این توان موشکی بیش از پیش مشخص میشود.
امروز دیگر توان موشکی ایران برای همگان ثابت شده و دشمنان ملت ایران و انقلاب اسلامی به آن اعتراف کردهاند به گونهای که وزارت دفاع آمریکا در گزارشی توان موشکی ایران را به عنوان بزرگترین نیروی موشکی در خاورمیانه توصیف میکند، توانی که عمدتاً متشکل از موشکهای کوتاه برد و میانبرد است.
از این رو، به مناسبت فرا رسیدن چهل و پنجمین بهار انقلاب اسلامی نگاهی هر چند کوتاه به بخشی از توانمندیهای دفاعی کشور در حوزه «موشکهای بالستیک» خواهیم داشت و دستاوردها و پیشرفتها در این زمینه را با پیش از انقلاب اسلامی مورد قیاس قرار میدهیم.
توان موشکی ایران پیش و پس از انقلاب اسلامی
۹ خرداد ۱۳۵۱ «ریچارد نیکسون» رئیس جمهور آمریکا به همراه «هنری کیسنجر» مشاور امنیت ملی این کشور که به ایران سفر کرده بودند با «پهلوی دوم» دیدار کردند. در نتیجه این دیدار و مذاکرات، شاه اجازه پیدا کرد که با معافیت از همه نظارتها و محدودیتهای تسلیحاتی هر گونه سلاح و تجهیزات نظامی بجز سلاح هستهای را که نیاز دارد میتواند از آمریکا خریداری کند اما با وجود این توافق و قول و قرارهای میان مسؤولان دو کشور در ۲۷ اردیبهشت ۱۳۵۴ هنری کسینجر در دیدار با محمدرضا به او اعلام کرد فروش موشک زمین به زمین به ایران امکان ندارد و این موضوع خط قرمز آمریکاست و آمریکاییها تا سال ۱۳۵۷ و پیروزی انقلاب اسلامی حتی راکتهایی با برد ۶۰ کیلومتر نیز به ایران نفروختند.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، ایران دیگر به عنوان یک خریدار صرف تسلیحات موشکی نبود بلکه به عنوان بزرگترین قدرت تولیدکننده موشکهای بالستیک و نقطهزن در دنیا شناخته میشود که سایر کشورها و دولتها درخواست خرید تسلیحاتی از ایران را دارند. نیاز کشور به تجهیزات موشکی و اهمیت داشتن این فناوری تنها ۱۷ روز بعد از آغاز جنگ تحمیلی یعنی ۱۷ مهر ۱۳۵۹ و حمله موشکی رژیم بعث عراق به شهر دزفول احساس شد.
در این روز ارتش عراق با یک فروند موشک «فراگ ۷» دزفول را هدف قرار داد و ۷۰ نفر از مردم بیگناه این شهر به شهادت رسیدند. این حملات موشکی به شهرها و مراکزایران با قدرت از سوی رژیم بعث عراق دنبال شد به گونهای که تا یکم فروردین ۱۳۶۳ هزار و ۷۰۶ مرتبه این اقدام را تکرار کرد.